Poem: Stamatina Vathi
28-12-2017
Τι ζητώ άραγε ? Τι να πω ?
Μια αγκαλιά βαθιά, ένα φιλί γλυκό.
Κάπου την ανάσα μου να αφήσω,
ένα χαμόγελο σε ένα στόμα να ορίσω.
Κάπου να κρυφτώ βαθιά,
να μυρίσω σαν να είναι η τελευταία βραδιά.
Να αφήσω ένα δάκρυ, σταγόνα ψυχής,
ένα φιλί, ανάσταση ζωής.
Τι να ζητώ άραγε ? Τι να πω ?
Μια αγκαλιά ζεστή, έναν λόγο αληθινό.
Ένα χάδι στα μαλλιά,
μια ανάσα καυτή να με ταξιδέψει σε μέρη αλαργινά.
Και η αγκαλιά ?
Και η αγκαλιά όλος ο θησαυρός.
Ένα σταθερό κομμάτι γης,
εμάς φάρος φωτεινός.
Σε σκέφτομαι και σε αποζητώ.
Θυμίσου πώς πάνω σου χάνομαι,
ένα αεράκι από μετάξι, απαλό, δροσερό.
Μια αγκαλιά να πιάσω με τα ακροδάκτυλα τον ουρανό.
Φυσά αεράκι, εγώ χάνομαι μέσα σε δύο ώμους,
άκου μια καρδιά χωρίς να υπακούει σε νόμους.
Μυρίζω, μυρίζω ζωή.
Δίνω του πάθους καυτό φιλί.
Πίνακας: Βιργιννια Μπακογιωργου
