Poem: Stamatina Vathi
7-4-2017
Γλυκολαλιές, ανέμου χάδι,
ηλιοστάλαχτο της αγάπης σημάδι.
Χνούδι αγέρα, φιλί στα χείλη,
δάκρυ της αγάπης να το πιεις στο ποτήρι.
Ρουμπινοσυννεφιές, πάθος στο βλέμμα,
αναψοκοκκινισμένο του πόθου δέρμα.
Χάδι του Μάη, φωτιά στα μάτια,
κορμιά στου ήλιου την καυτή την θράκα.
Τυφώνας στην σκέψη, σε τι να προστρέξει,
δάκρυ και πόνο δεν θέλω, στο δικό σου μονοπάτι.
Καταιγίδα στην καρδιά, βροντή στην μοναξιά,
μου λείπεις και ο αγέρας την φωνή την παρασύρει μακριά.
Γέλιο να σκίζει και να με αιχμαλωτίζει,
να με κάνει φτερό, στον ουρανό να με εκσφεδονίζει.
Και καθώς παραπαίω, τραγούδι να λέω,
σημάδι από αγκάθι, τριαντάφυλλο του πόθου να σου στέλνω.
Κόκκινο, πύρινο, διαμάντι από αίμα φλέβας,
από φιλί διαμαντοπύρινο, του ηλιατορά της.
Πέταλα τα λόγια αγάπης, οσμή της σάρκας,
σταλαγματιά από του έρωτα της.
Ματιά φιλί της καρδιάς το κλειδί.
