Poem :Stamatina Vathi
23-5-2018
Αυτό το γαλάζιο καπέλο πάνω στα ριχτά σου τα μαλλιά,
ροζ λουλούδια να μυρίζουν, χείλη κόκκινα για αμέτρητα φιλιά…
Μου λείπεις. Στο έχω πει???
Μου λείπεις, θέλω να σε νιώσω σε κάθε σου ανάσα μου πάνω στο κορμί.
Και όπως ο αγέρας πάει να στο τραβήξει,
όλες οι αναπνοές μου αναγεννιούνται, τρελαίνονται όλες οι αισθήσεις.
Ένας κόμπος στο λαιμό…
Μην μου φύγεις σε παρακαλώ…
Ο αγέρας σου ανακατεύει τα μαλλιά
και μια μαχαιριά στο στήθος με διαπερνά.
Μου λείπεις…
Ο λαιμός μου είναι άνυδρος από την πρόκληση αυτή.
Και ένας πόνος μου παραλύει από άκρη σε άκρη κάθε εκατοστό στο κορμί…
Αυτό το γαλάζιο καπέλο θέλω να στο βγάλω εγώ,
να πάρω τα λουλούδια να στα βάλω εκεί στην αρχή της σχισμάδας του στήθους, κοντά στον λαιμό.
Μου λείπεις… Στο έχω πει????
Ο άνεμος με βασανίζει, τον ζηλεύω αφόρητα, σε αγαπώ…
