Poem:Stamatina Vathi
23-11-2016
Χρυσά μαλλιά, χείμαρρος φωτεινός,
ενάς ήλιος μικρός, λαμπερός, μοναδικός.
Ανησυχία στο βλέμμα, πολυχρωμία στην ζωή,
άραγε αύριο τι ξημερώνει, τι το μέλλον θωρεί;
Τα δάχτυλα στο στόμα να δείχνουν περισσότερο
την αμφιβολία στην ματιά,
όνειρα βυθισμένα στης ανασφάλειας της πυρκαγιά.
Δάκρυ αχνό, καταπραϋντικό, να σβήσει το βάσανο στης ψυχής τον βυθό.
Πίνακας : Σέργιος κοκκορης
