Poem : Stamatina Vathi
3-11-2017
Ένας αγέρας πολύ αντάρτης
και μια φλόγα της καρδιάς επαναστάτης,
πιάσανε κουβέντα κάτω από μια τέντα,
προσπαθώντας να βρούνε της ζωής την πατέντα.
Λόγια ψίθυροι, γλώσσα πύρινη
και η φωτιά δυνάμωνε,
ο αγέρας την αντάρτευε.
Στόμα φιλί, λάβα καυτή.
Ένας ψηλός, σίφουνας ερωτικός,
που πυρπολούσε με φιλιά,
ανάμεσα στου Ναυπλίου τα σοκάκια τα ονειρικά.
Με ένα Παλαμήδι να τους κρυφοκοιτά πονηρά
και να κλείνει το μάτι στο φεγγάρι που ετοιμαζόταν να γεμίσει από χαρά.
Στόματα, αγκαλιές, σάρκες παθιασμένες, καμπυλωτές.
Δύο ζευγάρια μάτια σε ένα κρεβάτι,
γλυκές ιακχές.
Και η τέντα παραμέρησε από δύο χέρια στιβαρά.
Άφησε το φεγγάρι να δει τα ονειρικά φιλιά.
Να γίνει σκηνικό για την πατέντα της ζωής,
να χαϊδέψει την παλιά πόλη,
να σταλάξει φως της ψυχής.
Λόγια ψίθυροι, γλώσσα πύρινη
και η φωτιά δυνάμωνε,
ο αγέρας την αντάρτευε.
Στόμα φιλί, λάβα καυτή.
