Poem: Stamatina Vathi
19-3-2017
Μια Γερακίνα με ανοιχτά φτερά,
μια του Ήλιου θυγατέρα,
να σκίζει της θάλασσας τα νερά,
με του ” Αγαμέμνονα ” την φοβέρα.
Τα ανοιχτά πανιά της Πατρίδας,
Γυναίκα Εσύ της Ελευθερίας,
των αρχαίων προγόνων συνέχεια,
θαυμάστρια της Ελληνικής ιστορίας.
Πείσμα, μόρφωση,πόθος,
όλα για τον αγώνα,
του Αργοσαρωνικού αρχόντισσα,
τυφώνα δυνατού, Υδραία πατριώτισσα.
Της σάρκας σου και γέννας σου ανεξίτηλη φροντίδα,
του δικαίου ανεξάντλητη ηλιαχτίδα.
Είδες το πρόσωπο της αχαριστίας,
ήπιες και από το ποτήρι αυτό το πικρό,
της από το αίμα σου προδοσίας.
Ω Γυναίκα ΕΣΥ,
Ηρωίδα μιας επανάστασης,
Ελληνίδα Ναύαρχος,
Μάννα ζωής,φτερά γερά, αγωνιστής.
Πλοία, χρήματα, όλο το βιός,
πόθος ελευθερίας,
του απελευθερωτικού αγώνα αρωγός.
Ηγέτιδα διαχρονική,
γραφή και δύναμη της θαλασσοπλοΐας,
φλόγα άσβεστη της δημιουργίας.
Γεννήθηκες στην Πόλη,
μέσα στα κάγκελα μιας φυλακής,
ήθελες ελεύθερης ψυχής πνοή,
άλλο το τέλος δεν περίμενες από το βόλι ενός συμπατριώτη να το βρεις.
Κόρη δυνατή,
με σίδερο και φωτιά ανδρειωμένη,
μέσα στην θάλασσα,
αρχόντισσα του ανέμου μεγαλωμένη.
ΕΣΥ ΚΟΡΗ ΓΕΡΑΚΙΝΑ,
ΕΣΥ ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ.
