Poem: Stamatina Vathi
8-5-2017
Τόσο εύθραυστη, τόσο απατηλή,
λικνιστική, χαρμόσυνη, μια μπαλαρίνα θεϊκή.
Να χαϊδεύεις τον αγέρα, να ακουμπάς τον ανθό,
να φτερουγίζεις εσύ μια αιθέρια μάγισσα σε έναν διαχρονικό χορό.
Μια ψυχή ουράνια που διαπερνάτε από τις ηλιαχτίδες,
που λέει τα μυστικά με της νύχτας της φεγγαροαχτίδες.
Τέτοιος χορός θεσπέσιος, αέρινος, γλυκός,
να ερωτοτροπείς με την Άνοιξη, ένας άρρηκτος δεσμός.
Σαν χάδι αμαρτωλό, σαν αθώα νέα,
ο ρόλος σου διπλός, του αγέρα η θυγατέρα.
Και ο χορός να μην σταματά,
να θέλεις να τα νιώσεις όλα,
ψυχή που ερωτοτροπεί με της φύσης τα πλούσια δώρα.
Τα θέλεις όλα.
Φωτογραφία: Kostas Andreopoulos
