Poem: Stamatina Vathi
13-6-2017
Θέλω να κρυφτώ, ολομαύρα χυτά μαλλιά , να χάνομαι στον αρρενωπό τον λαιμό σου,
ένα σώμα, ένα φιλί, ένα χάδι να γίνομαι,
σάρκα την σάρκα δικό σου.
Θέλω να χαθώ μέσα στο βλέμμα σου να πετώ στου ουρανού το χρώμα,
μαύρο της νύχτας, μυστήριο, αστέρια, φεγγάρια μεθυσμένη από εσένα, από το δικό σου στόμα.
Να μυρίζω την φλέβα σου όπως κυλάει καυτό το δικό σου αίμα,
να κολυμπήσω στον ιδρώτα σου όπως κολλάει από της ζέστης το γιόμα.
Να γίνω η θάλασσα του πόθου σου, κόκκινο κρασί να κυλήσει επάνω,
να εξερευνήσει βουνά, πεδιάδες, κοιλάδες και κάμπους,
με τα μαύρα μου μαλλιά να πάρω όλου του πόθου σου το απαύγασμα το πλάνο.
Κάθε φιλί, κάθε ματιά, κάθε γέλιο, κάθε αγκαλιά,
μια καρδιά, μια ψυχή να σε προσμενά.
Χείλη καυτά, στόμα γλυκό, στήθη σταφύλια τσαμπιά, νέκταρ νοστιμιά,
σε έχουν εσένα για αφέντη και δικό τους Θεό.
Κάθε κύτταρο, κάθε χτύπος καρδιάς, κάθε αναπνοή, κάθε σκέψη άσπιλη και πονηρή,
θέλει με εσένα ένα να γίνει, να συντονιστεί.
Σε ποθεί, θέλει να γίνει ένα, να μετουσιωθεί.
Σε έναν ουρανό…
