Poem: Stamatina Vathi
21-4-2-17
Δύο κορμιά, καμπύλες ζωής.
Κόκκινο, πορτοκαλί, σταγόνες ψυχής.
Σε αναζήτηση νερού,
βροχή αναζωογοννητική.
Φιλί καυτό, άγγιγμα του ήλιου,
νότες έρωτα και πνοής, ποθητό.
Λίκνισμα φλόγας, δύναμη στην ματιά.
Στόμα στο στόμα,
καυτού αγέρα τα φιλιά,
γίνονται όλο και πιο πολλά.
Και η πνοή να δυναμώνει,
δάκρυα του έρωτα στην πυρκαγιά.
Διαμάντια οι σταγόνες, να ιριδίζουν,
με την ένταση του ανέμου να δροσίζουν.
Έκρηξη και λάβα,
ορμή ακατάληπτη τα βράδια.
Και μια βροχούλα τον ήλιο να προαναγγέλει,
καμπύλες στο στρώμα της φύσης να ζωντανεύει.