Poem: Stamatina Vathi
15-11-2016
Νιώθω ένα αστέρι στην καρδιά, τα φιλιά.
Νιώθω δύο μάτια μαύρα καυτά, πυρκαγιά,
να καίνε το κορμί μου.
Νιώθω ένα γέλιο αετό, να πετώ.
Νιώθω δύο χέρια σαν ουρανό, φωτεινό,
να με αγκαλιάζουν δυναμίτες της νυχτιάς, αστροπενιάς,
χάδι γλυκό στα λυτά μαλλιά μου.
Νιώθω δύο ώμους να κρατηθώ, να κρυφτώ,
ένα στόμα δυνατό, αποφασιστικό, να παραδοθώ,
θάλασσα γη και ουρανό, το πάθος στο φιλί σου.
Κοίτα το βλέμμα μου πως σε αγαπά, σε πονά,
πως με πόθο σε αποζητά, τρομερά,
πως χάνεται μαζί σου.
Ζωή μου.
Είσαι αγέρας της λευτεριάς, ομορφιάς,
πυρπολυτής της μοναξιάς,απονιάς,
κομήτης της ζωής μου.
Αστέρι μου μοναδικό, φυλαχτό,
φεγγάρι μου αληθινό, υπαρκτό,
στίχοι της ψυχής μου.
Μορφή της καρδιάς μου μακρινή, δυνατή,
αγάπη μου αληθινή,μοναδική,
ανάσα μου, φιλί μου.
Είμαι ο δρόμος της ζεστασιάς,της σιγουριάς,
είμαι το φεγγάρι της νυχτιάς, αστροφεγγιάς
το πάθος της ύπαρξής σου.
Το χαμόγελο σφραγίδα στο κορμί σου.
Ζωή σου.
