Δισάκι με μνήμες σε δρόμο του τρόμου

Φωτογραφία της Stamatina Vathi.

Poem: Stamatina Vathi

1-10-2016

Δισάκι με μνήμες σε δρόμο του τρόμου,
μαζί με τις πράξεις ενός Παρανόμου,
λάβα καυτή το αίμα στις φλέβες,
μαχαίρι που κόβει ελπίδες και φταίχτες.

Φόβος στο βλέμμα, καρδιά που τρέμει,
μια άλλη ζωή στον χρόνο υποθηκευμένη.
Μέταλλα σκουριασμένα, στοίβα τα λόγια,
υποσχέσεις που χαθήκαν με τα πρώτα τα πρωτοβρόχια.

Περπατώντας χωρίς πυξίδα με χάρτη τα όχι,
αρνήσεις που κόστισαν της καρδιάς την κομμένη απόχη.
Να τρέχει το αίμα χωρίς τελειωμό,
να γίνεται ποτάμι, θάλασσα,ψυχή σε ατελείωτο κλονισμό.

Η κοροϊδία σταγόνα τελική στο ποτήρι,
μελιγγια να χτυπάνε, νεύρα πάνω σε κοπίδι.
Μόνος στον πόνο, φιγούρα αποσαρθρωμένη,
στην άκρη του γκρεμού και εμείς πια δυο ξένοι.

Μαριονέτες με περίγραμμα όλη την ιστορία,
χαμένοι στις εξηγήσεις χωρίς την ουσία.
Συνοδοιπόροι ψεύτες μιας σχέσης του φανταστικού,
συναισθήματα χωρίς αλήθεια στην άκρη του γκρεμού.

Αντοχές για γερούς θιασώτες και άξιους πότες,
κρασιού από φιλιά της λήθης, σαρκολάγνοι άξιοι της δικής τους τύχης.
Πονάει η Ψυχή, σφαδάζει η καρδιά,
ζητά να βιώσει της αγάπης τα αληθινά φιλιά.

Δάκρυα από αίμα, πόνος στο βλέμμα.
Χαμένοι στο παρελθόν, πληγές στο παρόν.
Πανοπλία στην ζωή, φυλακή στην ψυχή.
Αίσθηση από κάτι, ψεύτικη αγάπη.

Απόσταγμα από τσίπουρο, αλκοόλ στις φλέβες,
ιεροτελεστία των σχέσεων και των υποσχέσεων.
Εργάτες παράνομοι, δρόμοι παράλληλοι,
χωρίς αλληλουχία, χωρίς καμία της αγάπης θυσία.

Σταγόνα και αίμα, δάκρυ και ψέμα,
τσίπουρο καυτό να τρέχει στο βλέμμα,
βλέμμα που αναζητά μια αληθινή αγκαλιά,
μια καρδιά ανοιχτή, μια στοργική ματιά.

Πίνακας: Petros Lardas

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Copyright © 2017. Web Design - Κατασκευή Ιστοσελίδας by