Poem: Stamatina Vathi
16-8-2016
Σαν λαβύρινθος οι σκέψεις και δεν ξέρεις που να πας και να προστρέξεις.
Να βρεθεί λοιπόν μια λύση στης πολυγλωσσίας το μετερίζι.
Αλλά ο ένας αλλά ο άλλος στου χαμελαίοντα το χρώμα του καθενός η επικοινωνία σε έναν αδιευκρίνιστο αγώνα.
Να βρω πολύχρωμα μανταλάκια να κρεμάσω σε γραπτά του καθενός τα λογάκια.
Μπας μπορέσω και καταλάβω, μια γνώμη βάση λογικής να βγάλω.
Ήμουν που ήμουν μπερδεμένη, αυτή η κατάσταση στο απροχώρητο, δεν βγαίνει.
Με τόσους πολλούς αλαλαγμούς ξεχάσαμε όλ0ι τι μας λέει ο νους.
Με την τόση τεχνολογία μήπως ξεχάσαμε λίγο την ουσία.
Μήπως τα μέτρα που ακολουθούμε, αλλοτριώνουν την κοινωνία μας και μας κάνουν να μακρυγορούμε;
Χαίρομαι που ζω σε έναν ευλογημένο τόπο αλλά το ίδιο θέλω να νιώσω και για την σκέψη των ανθρώπων.
Ίσως η πολλή η σκέψη στο αδιαχώρητο μας έχει μπερδέψει.
Ίσως η απλότητα στην ζωή είναι η πιο καλή ανταμοιβή.
Φωτογραφία: Kostas Orologas
