Ποίημα :Stamatina Vathi
20-6-2016
Έχει αρχίσει και ξεπροβάλλει ο ζωοδότης βασιλιάς,
σε ένα αργό δρόμο χρωμάτων που καθηλώνει την ματιά.
Μέσα στο γαλακτερό του ουρανού που αρχίζει να γεννιέται φαίρνοντας μνήμες και λέξεις παλιές.
Το χρονοντούλαπο μιας περασμένης ζωής,
μιας παιδικής αθωότητας που είναι κρυμμένη βαθιά μέσα σου.
Πόσο ζητάς αυτή την ξεγνοιασιά, αυτή την αιθέρια και απλή σκέψη.
Έχεις χαθεί στο δαιδαλώδες της ωριμότητας αλλά ζητάς απεγνωσμένα λίγο, κάτι από αυτό το μαγικό,
που σε έκανε και γέλαγες γάργαρα και ξένοιαστα.
Στο ρουν της πορείας σε αυτό το δρόμο με τα πολλά σταυροδρόμια, πόσες φορές χάθηκες ψάχνοντας την ευτυχία
και αυτή πολλές φορές ήταν κρυμμένη μέσα σου και δίπλα σου.
Έχεις δίπλα σου λουλούδια, κάθησε να τα μυρίσεις.
Έχεις έναν ήλιο να βγει, θαύμασέ τον.
Έχεις έναν ουρανό να αλλάζει χρώματα, παρατήρησέ τον.
Μια φύση γύρω σου να γιορτάζει και να οργιάζει, πάρε μέρος και εσύ.
Μην αφήνεις τις αισθήσεις σου να ατονίσουν,
αυτό είχε η παιδικότητα, θαύμαζε τον κόσμο γύρω της, χωρίς να χανεται πολύ στα θέλω και γιατί.
Αυτό το πραγματικό θαύμα είναι στην ουσία το δώρο χαράς σου,
χωρίς αρρώστιες του μυαλού και της ψυχής, απόλαυσέ το,
Σεβάσου το.
Φωτογραφία:Makis Bitos
