Ποίημα Stamatina Vathi
2-4-2016
Η ομορφιά της ψυχής σου αταλάντευτη φιγούρα,
στέκεσαι εκεί φάρος φωτοδότης, φρουρός,
ακριβοθώρητος αλλά Υπαρκτός.
Η ξαφνική σου συνάντηση δυσνόητη για πολλούς,
ακλόνητος υπερασπιστής και υποστηρικτικός.
Πόσες αρνήσεις δεχόσουν, πόσα πειράγματα,
εσύ εκεί, αν και μακρινός, με τυλιγες σαν αόρατο
φυλαχτό, η προσμονή μετέωρη στην αοριστία της,
η ύπαρξή σου αέρινη αλλά η πίστη σου ακράδαντη.
Ασάλευτα τα θέλω σου και αετοσφυρίλατα τα βάθη της ψυχής σου.
Δεν είσαι νικητής μου αλλά υποκινητής μου,
Λατρευτός φίλος για τα δικά μου μάτια,
Πύρινος διαπραγματευτής της καρδιάς μου εσύ.
Σε κάθε αντίσταση περισσότερο τόλμη,
Σε κάθε άρνηση περισσότερη υπομονή,
Και μόνος δικαστής ο χρόνος!!