24-3-2016
Γλυκές γραμμούλες γύρω από τα μάτια σου.
Πόσο θα ‘θελα να ‘ ναι από χαρά.
Χαρά στην ζωή σου και την καρδιά σου.
Λατρευτές γραμμούλες και στο μέτωπο σου.
Να μπορούσα να φιλήσω μια-μια!
Έντονο το βλέμμα σου και δυνατό,
να αγγίζει το είναι μου, την ψυχή μου.
Να μπορούσα να μπω στο βάθος της ματιάς σου,
να μετρήσω τις στιγμές που γέλασες
και εκείνες που έκλαψες μονάχος.
Να μπορούσα αέρινα να ήμουν δίπλα σου,
να σε χα’ι’δεύω αόρατα σαν απαλό αεράκι
στα μαλλιά, στο πρόσωπό σου, στα δυνατά σου χέρια.
Να κρυβόμουν μέσα σου και να σου μιλούσα,
έτσι ώστε να με άκουγες μόνο εσύ.
Να σε εμψύχωνα,
να σε θαυμάζα και να σου μιλούσα
όπως μόνο εγώ θα γνώριζα τι θα ήθελες.
Γιατί θα ήξερα αφού θα άκουγα τους χτύπους τις καρδιάς σου,
το νευρικό κλείσιμο των ματιών σου
όταν κάτι σε πείραζε και σε στεναχωρούσε!!
Την πίεση των δοντιών σου όταν κάτι σε νευρίαζε.
Θα ήμουν δροσερό αεράκι όταν αποζητούσες λευτεριά
και ζεστό χάδι για θαλπωρή.
Θα ήμουν εκεί και ας μην φαινόμουνα!
Μικρούλα και απέριττη έως μηδαμινή
αλλά για εσένα κάποιες στιγμές πολύ σημαντική
και υπαρκτή.
ΕΚΕΙ.
Να χα’ι’δεύει κάθε ρυτιδούλα σου και κάθε σημαδάκι
όπως κάνουμε σε ένα μικρό παιδάκι που χτυπά.
Εκεί για να γει’ανει κάθε αόρατο σημαδάκι της ψυχής
και της καρδιάς σου, αόρατη νεράιδα να σου απαλύνει
κάθε σκληρό λογισμό αλλά και να σε εμψυχώνει
σε κάθε αγώνα, ορατό ή κρυφό.
Ποίημα Stamatina Vathi
Ζωγραφική Σέργιος κοκκορης
