Poem: Stamatina Vathi
11-9-2016
Πάνω σε πονηρούς χειρισμούς και υστερόβουλους διαλογισμούς,
να έχεις πρόσωπα πολλά και να δουλεύεις ύπουλα και μεθοδικά,
να κάνεις δήθεν τον καλό, τον πετυχημένο, τον απλό,
είσαι άραγε ευτυχισμένος πραγματικά ή κοροϊδεύεις τον εαυτό σου τελικά.
Χρησιμοποιείς κείμενα μεγάλα και φιλοσοφικά,
πομπώδη, με ερωτηματικά,
αλλά στο βάθος της ψυχής σου ξέρεις πολύ καλά,
ότι η ζωή πολύ απλά και λακωνικά αλλά με μεγάλη ουσία τραβά.
Η ευστοχία είναι αποδεκτή αλλά με μεταδοτικότητα και απλότητα πρέπει να δωθεί, για να γίνει κατανοητή.
Μην με διαβάλλεις, μην με παιδεύεις, μην με βρώμικα αισθήματα με κοροϊδεύεις.
Έχω καθάρια την ψυχή και αυτή πονάει, σκίζεται στα δύο, το δίκαιο αποζητάει.
Φτάνει ο πόνος για την αδικία μέχρι τα ουράνια,
γίνεται ένα με τα πουλιά και όλα τα πλάσματα με φτερά και ελευθερία.
Γίνε καλός, γίνε καθάριος, γίνε έντιμος με την μορφή μου,
γίνε ουράνιος.
Η ανατολή του ήλιου να ρίξει άπλετο το φως,
είσαι ένας φίλος και όχι της αλήθειας ο εχθρός.
Φωτογραφία:Παύλος Παυλίδης
