Poem : Stamatina Vathi
Σελήνη εξουσιαστική.
24-7-2019
Αγέρι, φεγγάρι και σεληνοφώς,
ποτάμι από χρυσάφι της καρδιάς σοφός.
Δυο χείλη του ουρανού θελκτικές καμπύλες κλωστές,
βήμα που ανταρτεύει του μυαλού την ευθεία,
σεληνιακές διαδρομές.
Γυναίκα, οπτασία, γαλαξιακή συμφωνία,
αστέρι που γυρίζει σε συμπαντική αλληλουχία.
Τι αστέρια, τι αστρικά νέφη,
φιλήδονα χείλη, της αγάπης το ντέφι.
Στήθη στητά, μαγνητικά πεδία,
της σκέψης και του κορμιού γλυκιά κυριαρχία.
Έρεε, έρεε το φως διάφανο πάνω στην επιδερμίδα,
αέριο οξυγόνο να πάρει μια ανάσα το αρσενικό στην δροσοσταλίδα.
Και ο Πόθος φούντωνε το μυαλό,
το έκανε να τρέχει ασύστολα και όσο αντέξει, αδυσώπητα σκληρό.
“Ωωωω…πολύ σε αγαπώ….
Πολύ φεγγαρένια μου σε αγαπώ!
Σταγόνα από αλκοόλ να σβήσει το πάθος που λάβα καίει καυτό.
Κάθε κέντρο μου σου ανήκει,
βάσανό μου, λατρεία μου και λήθη.
Πως να σε ξεχάσω?? Πες μου πως??
Του φεγγαρένιου σου ποταμού θέλω να γίνω οδηγός.
Πως λικνίζεσαι, πως περπατάς,
θέλω να γύρω το κορμί μου επάνω σου,
καβαλάρης με μιας.
Τι λάσα, τι σπιρούνια θεϊκά,
ατίθασο άτι που πετάς μακριά.
Θεϊκή ανατριχίλα…
Ωωωωωω ναι. Θεϊκή ανατριχίλα. ”
” Ελίσσομαι και γυρίζω,
μια αδειάζω από αγάπη, μια γεμίζω.
Φτερά έχω στην καρδιά,
αγέρα και φωτιά βαθιά μέσα στην ματιά.
Θάλασσες φουντώνω και ηρεμώ,
μήτρες και νερό σε περιοδικό σκοπό
κινώ.
Ναιιιιιι… Θα εκραγώ….
Φεγγαρόλουστη και ονειρική,
άυλη, άπιαστη και υπερβατική.
Ποτέ σταθερή μα πάντα εκεί,
δορυφόρος σου αναπνοή και ζωή.
Στήθη, θάλασσες, ροές,
βουνά που απαιτούν φιλιά αληθινά,
ανατροπές.
Έλα, έλα την σάρκα μου να γευτείς,
άτια να καλπάζουν σε κάθε γωνιά,
καταδυναστευτική.
Φίλα με, φίλα με καυτά.
Φλόγα που ρέει στην ύλη δυνατά. ”
Μη… Μη…
Το μυαλό σου θα το υποτάξει,
δούλος και υπηρέτης της,
της ψυχής σου αντάρτης.
Κοίτα, κοίτα πως γυρνά,
πως ελίσσεται, πως όλα τα ξεπερνά!
Κινεί βουνά,
φέρνει καταιγίδες, καταστροφές,
μέσα σου θα αποτυπωθεί,
ηφαίστεια και λάβα θα συρθεί,
έκρηξη στο στόμα, στην ψυχή,
σε δεδομένα θα εναντιωθεί.
Θα σε υποτάξει! Προσοχή!
Κύκλος, κύκλος και καμπύλες σε περιοδική ροή.
Άραγε τι είναι ελεύθερος, τι πολιορκημένος,
τι σκλάβος μέσα σε αόρατη σιδεριά, του έρωτα λαβωμένος.
Τι θέλουμε, τι ζητάμε,
φουρτούνες και νηνεμίες,
έρωτα και τρικυμίες κυβερνάμε.
Λιμάνια και φάρους,
γυναίκες φεγγάρια,
αέρινους χρυσαφένιους γλάρους,
όμορφα δυνατά παλικάρια.
Γυναίκα, Σελήνη, ψυχή,
αστρικά νέφη,
ζωή υπερβατική.
Πίνακας : Stauroula Andreou
Δυο χείλη του ουρανού θελκτικές καμπύλες κλωστές,
βήμα που ανταρτεύει του μυαλού την ευθεία,
σεληνιακές διαδρομές.
Γυναίκα, οπτασία, γαλαξιακή συμφωνία,
αστέρι που γυρίζει σε συμπαντική αλληλουχία.
Είσαι υπέροχη! Γράφε!!!, να λυτρωθείς!!!… Η ψυχή ανασταίνεται μέσα από το Λόγο!!
Σε ευχαριστώ πολύ.