Ο ήλιος είχε βγει θριαμβευτικά.

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Ποίημα : Stamatina Vathi

Ο ήλιος είχε βγει θριαμβευτικά.
Ήταν ένας αγώνας της φυσης όλο το βράδυ με τα ανήμερα θεριά.
Μια καταιγίδα, πολλές βροντές,
αστραπές να φωτίζουν άγρια, φοβερές.

Στάλες, στάλες που δεν άντεχε να ρουφήξει η γη,
όλο το γαλάζιο, τα άστρα και το φεγγάρι είχαν χαθεί.
Τα ζώα είχαν κρυφτεί, δύναμη που αναπτυσσόταν εκκωφαντικά ισχυρή.

Λυσσομανούσαν και χτυπιόντουσαν τα ξωτικά
και οι καρδιές χοροπηδούσανε, αντάρτευαν επαναστατικά.
Και μέσα σε όλη αυτή την οχλοβοή
σαν ποδοβολητά άγριων αλόγων που είχαν φοβηθεί, άρχισε να ξεπροβάλει η ζωή.

Έδιωξε τα σύννεφα, υπερίσχυσε τρομερά,
έλιωσε και τράνταξε, θέριεψε αχόρταγα, έκανε της σταγόνες να λαμπυρίζουν φοβερά.
Ήρθε το γαλάζιο και μας αγκάλιασε,
ζέστανε την καρδιά μας, την βροντή την μάλωσε.

Ήταν σαρωτική η μορφή του ηλιάτορα,
Έδωσε ζέση, έδωσε, φως, έδωσε ψυχή, καρδιά, φιλιά, έδωσε ζωή με τυμπανοκρουσίες ο Θεός.
Καλημέρα άνθρωποι, καλημέρα!!!
Είμαι εδώ!!!

21-11-2018

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Copyright © 2017. Web Design - Κατασκευή Ιστοσελίδας by