Άγρια κρίνα…
25-6-2019
Stamatina Vathi
Άγρια κρίνα, αντίθεσης νεύμα,
να λυσσομανούν στην ματιά για ένα φιλί.
Να ανατριχιάζει το κορμί,
να ωρύεται η ψυχή,
να καίνε τα χείλη,
χάδι και προσμονή.
Βλέμμα και χτύποι,
πουθενά μυαλό,
φεγγάρι και αστέρια για οδηγό.
Καίνε, καίνε οι δρόμοι,
ιδρώτας και κάψα,
φωτιά και κάρβουνο,
λαίλαπα καυτή,
σάρκα στην σάρκα,
δροσιά να ρέει αποτελειωτική.
Άγρια κρίνα, ρίγη ζωής.
Κραυγή που ξεχύνεται από τα έγκατα της ψυχής.
Τρέχει λάβα, λάβα και νέκταρ,
ύδωρ αναγεννησιακό,
δροσιά στα χείλη,
βλέμμα μαγευτικό.
Άγρια κρίνα, πέταλα και μίσχοι γυριστοί ,
ένα ταξίδι νυχτερινό στον έναστρο ουρανό,
με εσένα και εμένα για οδηγό.
Κρίνα, κρίνα και φωτιά,
νερό να ρέει άγρια στην κάθε μας μάτια.
Χείλη, χείλη και πέταλα,
μίσχοι κορμιά,
άγρια κρίνα, πυρά, νερό, μια αγκαλιά.
Λαίλαπα η καρδιά.
