Παραμύθι :Ολόδροσες δροσοσταλίδες
Συγγραφέας :Stamatina Vathi
Κεφάλαιο Δεύτερο Ε
Ήταν η ώρα που ο Ηλιος πήγαινε γλυκά να κοιμηθεί.
Η Μαρία όμως αισθανόταν σαν εξερευνητής.
Μια λάμπα κρατούσε για να φωτίσει τα βάθη της ψυχής της, απαντήσεις ζητούσε για να βρει.
Ένα αεράκι χόρευε με τα χόρτα και τα φθινοπωρινά τα φύλλα,
έκανε σκοπούς με τραγούδια όπως παράσερνε ότι έβρισκε μπροστά του, ξύλα, τενεκεδάκια, κάθε είδους μικροπράγματα μέχρι και μανταλάκια και μπακίρια.
Πόσο όμορφο χρυσό, κόκκινο σκούρο, πορτοκαλί ζεστό έβλεπε να είχε τυλίξει όλον τον ουρανό!!
“Ωωωωωωωωωω….” είπε.
“Τι θαυμαστό πράγμα είναι αυτό!!!!”
“Αυτά τα χρώματα με τα πινέλα είναι αδύνατο να τα ζωγραφίσω στο σχολικό μου το μπλοκ!!
Πόσο ωραία αναμιγνύονται λες και έχουν ζωή και φωνή. Αγκαλιάζουν όλο το τοπίο, με καρδιά που χτυπά, αληθινή.”
Κάτι όμως τις απέσπασε ξαφνικά την προσοχή.
Άραγε τι ήταν αυτό??Τι πλάσμα??Τι ξωτικό??
Τι ιστορία ήθελε να πει?
Τα χρώματα γίνονταν όλο και πιο σκούρα, μια σιγαλιά βραδυνή.
Ένα μεγάλο εξωτικό πουλί την χαιρέτισε με ένα νεύμα,
την κοίταξε βαθιά μέσα στο δικό της βλέμμα.
“Μαρία μου μικρή άκουσα κάθε κρυφή σου σκέψη,
αισθάνθηκα κάθε σου δάκρυ,
ένιωσα κάθε συναίσθημα στην καρδιά σου,
καθε λύπη, κάθε τέρψη.
Έχεις απορίες που όλους μας μέσα στους αιώνες μας έχουν βασανίσει, έχουν γραφτεί βιβλία και βιβλία, μας έχουν την ψυχή και το μυαλό ταλαιπωρήσει.
Άφησε ελεύθερο τον νου σου.
Γίνε ένα με το τοπίο,
νιώσε κάθε ρυθμό της φύσης,
κάθε χτύπο.
Αρκεί να έχεις ανοιχτές σου όλες τις αισθήσεις.”
Σαν να την πήρε ξαφνικά με μια ατελείωτη κλωστή, να την ανέβασε στον ουρανό και ακόμα πιο ψηλά.
και να περπατούσε επάνω της, ακροβάτης αληθινή.
Χαιρέτησε το φεγγάρι που ήταν γεμάτο από χαρά και χάρη.
Της έδωσε μια αγκαλιά και της έκλεισε το μάτι πονηρά.
Είδε αστέρια να χορεύουν, να λένε τα μυστικά του κόσμου, να κουτσομπολεύουν.
Είδε σφαίρες να κινούνται, να παίζουν μπιλιάρδο, να προπονούνται…
Είδε τρύπες που χανόσουν, που γινόσουν σαν σε καθρέφτη να κοιταγόσουν…
Είδε όμως και φλόγες, πυγολαμπίδες τεράστιες, σε ρυθμό να κινούνται και ολόγυρα από τους πλανήτες να φιλιούνται…
Και ξαφνικά…
24,25-4-2018
