Poem :Stamatina Vathi
5-5-2018
Αχ του Ελικώνα πλαγιές και κορυφές,
τόπος των μουσών και των τεχνών.
Μέσα στο πράσινο και το φως,
με τον φθόνο των ερινύων που αγναντεύουν απο τον Κιθαιρώνα τον άξιό του αδερφό!
Πόσο θαυμάσια χορεύετε και τραγουδάτε,
παίζετε με τον άνεμο,
τα μυστικά με την βροχή και την καταιγίδα συζητάτε!
Φύση, πλούτος, ζωή και ο φθόνος από αντίκρυ να παραμονεύει την κάθε στιγμή.
Κλωθογυρίζει φιδίσια ο δρόμος την κάθε στάλα
και η κάθε μία κόρη από της εννιά για ειρήνη να καλεί.
Ο Πήγασος χτύπησε την οπλή του με πυγμή και το νερό τρέχει άφθονο από την Ιπποκρήνη πηγή.
Ένα τραγούδι, ένα κελαρρυστό νερό, ένα θρόισμα να καλεί.
Πολύ ωραίο!!