Poem:Stamatina Vathi
17-3-2018
Η καρδιά χτυπάει σε έντονους ρυθμούς.
Η ψυχή καλπάζει αφηνιασμένα σε έναστρους ουρανούς.
Και εγώ??
Εγώ αισθάνομαι ότι είμαι το λίγο και το πολύ,
είμαι ένας άνθρωπος στην συμπαντική πνοή.
Ανοίγω τα χέρια, παίρνω την βαθύτερή μου αναπνοή, γεύομαι τον αέρα, φωνάζω με δυνατή κραυγή.
Είναι κάνεις εδώ????!!!!
Αισθάνομαι την συμπαντική υπεροχή.
Ομ αυτή είναι η κραυγή, με μια φωνή.
Θεός, πηγή φωτός, έναστρος ουρανός, λόγος αρχικός.
Φωτογραφία : Paul Wilson
