Ποίημα: Stamatina Vathi
28-5-2016
Θάλασσα μου αφρογαλανη που γλυκά μου χαϊδεύεις τα αυτιά,
άλλοτε με ήχους δύναμης και έντασης και άλλοτε με ήχους ηρεμίας και χαράς.
Που με συντροφεύεις στα μεγάλα ταξίδια του νου και με γαληνευεις στις τρικυμίες της καρδιάς.
Θύμισε μου τα μαθήματα ζωής που έχεις δώσει.
Μίλησε μου για τον πόνο, την χαρά, την αγάπη, την ζωή.
Πουλιά θαλασσοταξιδευτες παίζουν πάνω στον αφρό σου και σου φέρνουν νέα, μιλώντας για πόλεμο και ειρήνη, για καταστροφές και Αναδημιουργια.
Καράβια χαϊδεύουν την επιφάνεια σου!
Πόσα κρυμμένα μυστικά στα βάθη σου, πόσες ιστορίες στο όνομα σου!!
Φωτογραφία: Euaggelia Katsarou
