Poem: Stamatina Vathi
12-5-2017
Μάτια ψυχής, λέξεις ζωής,
βιβλία στου χρόνου της ανταμοιβής.
Λόγια πικρά αλλά και γλυκά,
λόγια που βγαίνουν από γραμμές της καρδιάς.
Παρερμηνειες και ψεύτικες ιστορίες,
παράθυρα στο άγνωστο σε περίεργες συγκυρίες.
Το βλέμμα μιλά, μην υποτιμάς,
άγνωστο ο άνθρωπος μην τον εαυτό σου υπερεκτιμας.
Η σιωπή δεν είναι φόβος και δειλία μαζί,
μπορεί να είναι σκέψη φωτιά και αέρας ,μορφή διαφορετική.
Το σε αγαπώ το επιλέγω εγώ,
είναι ευτελές να το χαραμιζεις σε κάθε λεπτό χωρίς σκοπό.
Σε φιλώ.
