Poem: Stamatina Vathi
4-5-2017
Ζούμε ??
Ζούμε άραγε σε έναν κόσμο που χτυπάμε τις κορφές αφήνοντας του φελλους στα ανοιχτα να πλέουν χωρίς να επεμβουμε και χωρίς να έχουμε ενοχες?
Που κρίνουμε και ακολουθούμε σαν ζώα επί σφαγή, χωρίς να το εννοούμε αλλά να το δεχόμαστε χωρίς να το σκεφτούμε?
Που πράττουμε τα χειριστα με το πονηρό σαν οδηγό και σημαία το συμφέρον που στο τέλος θα πνιγούμε από αυτό και δεν το αναιρούμε ?
Ζούμε ?
Ζούμε άραγε ?
Που μασάμε έτοιμη τροφή χωρίς να βάλουμε την λογική και το δίκαιο σαν αφορμή και την αναμασουμε ??
Που πάμε σαν πρόβατα επί σφαγή, που πάμε σαν Κορακια να χτυπήσουμε τον αδύναμο όλοι μαζί.
Άραγε ζούμε ??
Που ότι δούμε διαφορετικό, άξιο, δίκαιο και καλό το ποδοπατουμε ?
Που στα λόγια σαν παιχνίδι το παίζουμε όλοι ηθικοί αλλά στις πράξεις για να επιβιωσουμε το παίζουμε Ιουδες και λαγοί, άραγε ζούμε.
Που μαζεύουμε χρήματα και υλικά αλλά στο τέλος ένα μέτρο επί δύο θα πάρουμε από αυτά, άραγε ζούμε ?
Ζούμε ?
Που χτυπάμε αυτόν που μιλά σταράτα και καθαρά, γιατί δεν θέλουν να τα ακούσουν τα δικά μας αυτιά, άραγε ζούμε??
Τελικά τι μας δίδαξε η ιστορία από όλα αυτά ?
Ζούμε ?
Μην κατατασουμε τον άνθρωπο λοιπόν, είναι από το ζώο κάτι το διαφορετικό.
Μην τον παρασυρουμε με τα άλλα ” υλικά” δημιουργεί πολιτισμό, κάνει ανδραγαθήματα πολλά.
Αλλά είναι μοναδικά.
Το διαφορετικό μην το ζηλεύουμε λοιπόν, όσο για το υλικό ξέρουμε όλοι το γίνεται με αυτό, είναι μέσο και όχι σκοπός.
Άραγε ζούμε ??
Που θέλουμε να εξαπατησουμε το ορφανό, να πάρουμε την περιουσία στο λεπτό,
που δημιουργούμε ψέματα πολλά, που χτυπάμε το στηρίγμα του με σκοπό ” τα προικια “, άραγε ζούμε??
Πως είμαστε σίγουροι ότι θα ζήσουν τα “δικά” μας εγγόνια και παιδιά ???
Αυτά που νομίζουμε ότι είναι αληθινά.
Θα ζήσουμε αιώνες στην γη άραγε με αυτά!!
Άραγε ζούμε??
Ένα είναι σίγουρο.
Ότι κάνουμε θα χτυπήσει και την δική μας πόρτα τελικά,
δεν κάνει διακρίσεις η πονηριά και με το ίδιο τρόπο μας χτυπά.
Άραγε ζούμε ??
Που κλέβουμε την περιουσία του άλλου στο λεπτό,
που στέλνουμε τα λεφτά μαύρα στο εξωτερικό,
που κάνουμε και τον μεγάλο σταυρό,
διατυμπανώντας για το δίκαιο και το ηθικό,
κάνοντας τους συνεπείς εδω, άραγε ζούμε ??
Άραγε ζούμε??
Που κάνουμε την τάξη κρίνοντας το κλέφτη που περνά αλλά εμείς έχουμε φάει μέχρι και το μεδουλι του φουκαρα.
Άραγε ζούμε??
Θα τα πάρουνε τα δισέγγονα μας όλα αυτά και εμείς θα είμαστε επί γης να τα δούμε όλα αυτά!!!!
Χαχαχα!!!!
Πολύ αστείο βρε παιδιά.
Άραγε ΖΟΥΜΕ?????
