Poem: Stamatina Vathi
3-12-2016
Ένας Ήλιος, ένα φεγγάρι,
τα δύο σου μάτια, αστέρια, καράβι.
Ταξίδια του ονείρου,
σε κόσμους του απείρου,
μια φεγγαροαχτίδα στου Ήλιου το μαξιλάρι.
Με αγγελιοφόρους θαλάσσια πουλιά,
της μοίρας τα γραμμένα, τα μυθικά.
Πήρα χρησμό από τους Δελφούς,
μια αγκαλιά από Ολύμπιους Θεούς,
κλωστή και βελόνα από της Αράχνης την θεία χάρη ,
βροντή, αστραπή από του Δία την ανυπέρβλητη τέχνη.
Να γίνω πανί για ένα καράβι,
μονοπάτι ψυχής για της αγάπης μου το ταξίδι.
Ήλιος, φεγγάρι στου ουρανού το μαξιλάρι.
Λευκό του ανέμου, γαλάζιο του ουρανού,
μια μούσα του Θείου , με λόγο ρητού.
Διαφάνεια στα λόγια, καθάρια καρδιά,
χιόνι δροσερό στα χείλη, καυτά τα φιλιά.
Φτερά αγάπης, πανιά στην ψυχή,
να δει ένα βλέμμα σου, να σου δώσει φιλί.
Ψυχή, ζωή, δάκρυ αγάπης, πυγμή.
