Poem: Stamatina Vathi
8-1-2017
Κομμένη φλέβα, αίμα να στάζει,
μια προδοσία να σε τρομάζει.
Χτύπος ρυθμικός, φιδίσιος συριγμός,
να παρασέρνει σε χτύπους μια καρδιά
σε διθυραμβικούς αλαλαγμούς, εκκωφαντικός.
Αντάρτης ήλιος να ρίχνει φωτιές,
αστέρες του ουρανού, κοφτερές μαχαιριές.
Να σκιάζεται η βροντή και η αστραπή,
μια θυγατέρα με του Σείριου την ευχή.
Άνοιξε πύλη για να βγει, φως, αρχή, ζωή, ιακχή.
Πορφυρένια φλόγα, διάδα καυτή,
από την φωτιά η πρώτη αρχή.
Σπέρμα της ψυχής και της απαρχής,
έναστρη τον χειμώνα,
από τον Βόρειο άνεμο ορατή.
Δώσε θάρρος, δώσε πνοή, ΨΥΧΗ.