Ποίημα: Stamatina Vathi
11-8-2016
Τρέχω με του μυαλού μου την σκέψη,
σε δρόμο του φεγγαριού για να σε δω.
Να πέσω με φόρα στην αγκαλιά σου,
να σου δώσω το αστέρι της καρδιάς μου.
Να σου στείλω φιλί του ανέμου στο στόμα,
της θάλασσας την θωριά στην ματιά.
Να σου πω το τραγούδι του ήλιου,
να σε γευτώ σαν νερό μιας πηγής.
Να σου πάρω το κόκκινο του κάμπου,
σαν της παπαρούνας το χρώμα η καρδιά.
Να στο πλέξω στεφάνι στα μαλλιά,
μαζί με τα διαμαντένια μου δάκρυα.
Να χύσω άπλετο φως της ψυχής μου,
στο δρόμο σου απάνω που περπατάς.
Να γίνω μια νεράιδα της καρδιάς σου,
μια θεά του ονείρου, μια φωτιά της μοναξιάς.
Να κάψω όλα τα περασμένα,
αυτά που σε έκαναν να φύγεις από εμένα.
Να δώσω θάρρος στην φύση σου,
να αποφασίσεις να με πρωτοδεις.
Κάτω από του γιασεμιού τον ίσκιο,
να σου πάρω το πρώτο μας φιλί.
Να γίνουμε ατρομητοί για τον έρωτά μας,
δύο μαχητές για την αγάπη την δικιά μας.
Δύο κορμιά σαν κισσοί,
δύο ματιές, μια αφορμή.
Κόκκινα της φλόγας τα φιλιά,
χέρια να αποζητούν την αγκαλιά.
