Poem:Stamatina Vathi
15-10-2016
Κλειστά τα μάτια, βελούδινες βλεφαρίδες,
χαμένες στο όνειρο, μακρινές πατρίδες.
Μετάξι στο πύρινο να πέφτει στο δέρμα,
αλαβάστρινο χάδι, ανεπαίσθητο στην επιδερμίδα πνεύμα.
Αχνό χαμόγελο,στου αγέρα το νεύμα.
Φτερό αναπνοής να κουνάει τα δύο στήθη σαν καμπάνα υπεροχής,
ερωτική πανδαισία να αιωρείται και αυτή στης προσμονής την λατρεία.
Σταγόνες ιδρώτα, δροσιά σε λουλούδι,
να εξατμίζονται με της κάψας το πονηρό τραγούδι.
Τα χέρια σαν σε κούνια του απείρου,
να κρατάνε δύο μεταξωτά σχοινιά,
πρελούδιο ενός έρωτα του ονείρου.
Κρυμμένα του πάθους χαρτιά,
σώμα να αιωρείται στην καυτή ματιά.
Δόντια μαργαριτάρια αγκαλιασμένα από τα κόκκινα τα χείλη,
τρίζοντας να ροκανιζουν κάθε χρόνο σε αναμονή ενός ερχομού του Απρίλη.
Λουλούδια πεδιάδες, ολόκληρες χαράδρες,
όμορφα στολισμένες και μοσχομυρισμένες.
Υγρές από το νερό της ζεστασιάς,
από κάθε σταγόνα ομορφιάς.
Γυναίκα, μυρωδιές, γλυκιές αναμνήσεις του χθες.
Λόγια μουσική στην κάθε στιγμή,
υπαινιγμοί να αιωρούνται στην μεταξύ τους επαφή.
Πόδια καμπύλες να πατάνε με πείσμα,
να μπερδεύονται στα σεντόνια σαν άνθη σε καταιγίδες.
Νύχια βαμμένα πύρινα, φλογίτσες στο καμβά πάνω στο κρεβάτι,
άνθη λουλούδια στα βουνά, σε κάθε της χαράδρα, στο λιβάδι.
Μαλλιά μακριά να σε δένουνε,
να μην μπορείς να φύγεις,
να σε χτυπούν αλύπητα σε κάθε του κορμιού αγκύλη.
Ακατάσχετη επιθυμία, να τριβελίζει το κάθε κύτταρο με βία. Πόθος.
Πίνακας: Odysseas Anninos
