Ποίημα :Stamatina Vathi
21-5-2016
Ένας κύκλος η ζωή, με τόλμη και υπομονή.
Άνεμος που σε παρασέρνει, φωτιά που σε καταδυναστεύει.
Σαν τα φύλλα στον αέρα οι σκέψεις οι κακές,
σαν τα ξύλα στην πυρά που μας δίνουν ζεστασιά, η συντροφιά.
Ένας κόσμος ολάκερος σε μικρογραφία οι σχέσεις,
Νερό Αθάνατο η αγάπη με καθαρή καρδιά.
Γιατί η ψευτιά, η κοροϊδία, σαν άχρηστα αντικείμενα,
μολύνουν τις ψυχές μας, το ύδωρ το πολύτιμο,την απλότητα της ζωής μας.
Γη λατρεμένη του αγαπημένου σου η αίσθηση,
Νερό ξεδιψαστικο τα αισθήματα του για σένα.
Φωτιά που σιγοκαιει, ο πόθος του στην σκέψη σου.
Αέρας ανανεωτικος, της λατρείας του η ματιά.
