Χάνεται η ματιά μου πέρα έως πέρα

Poem: Stamatina Vathi

16-8-2016

Χάνεται η ματιά μου πέρα έως πέρα,
με του ήλιου την παρέα.
Θα’ θελα φτερά να’ χα στην πλάτη,
να δω τι γίνεται σε όλη την πλάση.

Να ‘ χα μαζί μου και μια κιθάρα,
να λέω τραγούδια για την ειρήνη,
για την πίστη , για ελπίδα, για γαλήνη. .
Να γευόμουν όλη την χάρη, να γινόμουν τροβαδούρος για μια αληθινή αγάπη.

Μα ήμουν μόνη, χωρίς μια μνήμη.
Αποδειωγμένη από την γη και την σελήνη.
Είναι δύσκολη η μοναξιά,
ειδικά όταν πρέπει να τα βάλεις με του εαυτού σου τα θεριά.

Ένα δάκρυ από τα βάθη μου μέσα,
ξεπρόβαλε σαν διαμάντι από του ματιού μου την άκρη. Είναι πολύ μεγάλος ο πόνος,
ειδικά όταν είσαι μόνος.

Γύρισα να αναπνεύσω την φύση,
αισθανόμουν σαν να ήθελε να μου μιλήσει.
Άρχισα να ακούω τους ήχους του ανέμου,
μαζί με όλα τα πλάσματα του κόσμου.

Γλάροι ήρθανε κοντά μου να τους πω τα βάσανά μου.
Πολλές φορές η σιωπή έχει πιο πολλά και πολύτιμα να σου πει.
Έριξα δύο ψίχουλα στον αέρα, ήρθαν και άλλα πουλιά για παρέα.

Θέλει δύναμη και πίστη,
τον εαυτό σου πρώτα να σεβαστείς και να αγαπήσεις.
Θέλει μυαλό να κοιτά πέρα έως πέρα,
με άλλη αντίληψη, άλλον αέρα.

Στην ζωή δεν είσαι μονάχος,
μόνο τα μάτια της ψυχής, και την γνώση της ζωής, όχι της ανθρώπινης, της συνολικής, θέλει να είσαι ταξιδευτής, δοκιμαστής και παρατηρητής.
Η ζωή δεν είσαι μόνο εσύ.
Ούτε αυτός, Είναι όλο το σύμπαν και δεν είσαι πότε μοναχός.

Όλα είναι σχετικά, ίσως και υποκειμενικά.
Το πρωί έχεις έναν ήλιο φωτεινό και το βράδυ έναν έναστρο ουρανό.
Μύρισε, γεύσου, σκέψου.
Γελά, αγάπα με την καρδιά, με μια λαχτάρα, ερωτεύσου.

Είσαι πολύτιμος, είσαι ο ένας, όλα κινούνται, τίποτα δεν μένει το ίδιο.
Είναι το τίμημα της δημιουργίας,
της Ζωής, μιας ολόκληρης ανατροπής και αναδημιουργίας.

Μετά από μια καταιγίδα, μια μοναξιά, μια τρικυμία, υπάρχει η απόλυτη ηρεμία, ένα ουράνιο τόξο, μια νηνεμία.
Και αντε πάλι από την αρχή, για να καταλάβεις τι είναι η ζωή.

Παίρνω μια δυνατή αναπνοή,
δίνω του ανέμου ένα φιλί,
Χαιρετώ και τα πουλιά και αισθάνομαι διαφορετικά.
Θέλει δύναμη και αγάπη και να δεις με άλλο μάτι.
Όλα είναι σχετικά, από πια γωνιά το βλέπεις οπτικά, με οδηγό τον νου και την καρδιά.

Φωτογραφία: Kostas Orologas

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Copyright © 2017. Web Design - Κατασκευή Ιστοσελίδας by