Ποίημα:Stamatina Vathi
19-5-2016
Μπλέ Φλόγα μιας Θεάς σε απάντεμα του νου.
Το γήινο με το θεϊκό του έναστρου ουρανού.
Γαλαξιακά φτερά μου δίνει στην ψυχή,
η αγάπη για τον άνθρωπο, το δίκαιο, την ζωή.
Πόσο απειροελάχιστοι είμαστε αληθινά,
μα όσο και αν το καταλαβαίνουμε γινόμαστε θεριά.
Διαιρεμένοι, άδικοι και πολεμιστές,
ο καθένας με το δίκιο του ψάχνει για ενοχές.
Μοναξιά μες στην ζωή, μπέρδεμα στο νου,
αλλά η συνειδητοποίηση βρίσκεται αλλού.
Ας σηκώσουμε το βλέμμα μας κοιτώντας πιο ψηλά,
στον βραδινό τον ουρανό, αλλά με καθαρή καρδιά.
Η ανθρωπιά, ο σεβασμός, έννοιες άυλες και υπερβατικές, για τον ατομιστή, τον εγωιστή και τον παραμυθατζή.
Ω λατρεμένο Σύμπαν μου με μόνο μία ματιά, θα βλέπαμε την ματαιότητα των πράξεων μιας κακιάς καρδιάς.
