Ποίημα: Stamatina Vathi
28-6-2016
Θέλω να σε κοιτάξω στα μάτια, να σου εκφράσω αυτό που νιώθω.
Δεν μπορώ να το κάνω. Βουνά ολόκληρα ανάμεσά μας.
Να χαθώ μέσα στην ματιά σου, να βουτήξω στο χρώμα αυτό, σαν γοργόνα που ψάχνει να βρει το ταίρι της, στα δύσκολα νερά των αμφιβολιών.
Να σε αγγίξω, να βεβαιωθώ ότι είσαι υπαρκτός και όχι της φαντασίας μου ένας όμορφος καταπατητής.
Ένας άντρας της ανυπερθέτου έντασης και εξουσιαστής.
Θέλω να ακούσω την φωνή σου, να την καταγράψω στης μνήμης μου τα κιτάπια , με ανεξίτηλα της αγάπης λόγια.
Να κάθομαι το βράδυ αγναντευοντας τον ουρανό και να χαμογελώ με την θύμησή σου, χαμένη στην σκέψη της μορφής σου.
Ω γλυκέ μου ηγέτη, στο δρόμο της ζωής σου να βρεθω αναζητώντας σε, ήμουν χαμένη σε ατελείωτο θαλασσινό ταξίδι, ας είσαι εσύ η αγκυρά μου, το λιμάνι μου, ο φάρος της αλήθειάς μου, η ουσία μου όλη.
Κάνε υπομονή στα λόγια μου, λατρεψέ με, με τις ατέλειές μου.
Καταλαβέ με.
Αφουγκράσου την καρδιά πώς τραγουδά στις ήχους της σκέψης σου, πως περιμένει σαν φως την ύπαρξή σου.
Μπες στην ψυχή μου, γίνε ο γνώστης και δάσκαλός της, ο μελετητής και ο ειρηνοποιός της.
Βάλε με στην αγκαλιά σου, δυναμωσέ με, με την μυρωδιά της κανάκεψε με.
Δώσε μου φως, δώσε μου βάση σαν μεγάλη οροσειρά που στέκεται ακίνητη και με κοιτά.
Είσαι η ουσία μου, η μεγάλη τρικυμία μου αλλά και η απανεμη γνωριμία μου.
Κατάλαβέ με.
Φωτογραφία:Siv Jannecke Haugen