Ποίημα: Stamatina Vathi
24-5-2017
Η θύμησή σου σαν μαγική βραδιά,
μέσα στο μυαλό μου με πάει στα σκοτεινά.
Σαν κυκλικά αστέρια, ο κύκλος της ζωής μας.
Σαν πεφταστέρια τα λόγια της ψυχής μας.
Πάνω στο τζάμι τα ίχνη της βροχής,
δροσοσταλιές μιας άλλης γλυκιάς φυγής.
Όνειρο καυτό στης νύχτας το σκοτάδι.
Μόνο οι δυο μορφές μας αγκαλιά μέσα στο βράδυ.
Κύκλος από αστέρια, κύκλος από μαχαίρια.
Μνήμες μιας ζωής, μνήμες μιας φυγής.
Αναζητώντας στα πεφταστέρια, δυο χείλη εκρηκτικά,
δυο λόγια ερωτικά, χάδια και φιλιά εξομολογητικά.
Φωτογραφία: Kostas Orologas
