Ποίημα: Stamatina Vathi
2-7-2016
Γίνομαι ένα με το φως της Ανατολής.
Παίζω με τα σύννεφα, μιλάω με τα πουλιά.
Τόσο κόκκινο χαράς!!
Θέλω να βροντοφωνάξω, να θαυμάσω, να γευτώ.
Ένα με την καρδιά μου η γέννηση του Ήλιου.
Νέο συναπάντημα, νέα αρχή.
Στους δρόμους των ηλιαχτίδων,
στις αχανής πεδιάδες των νέων ελπίδων,
ξίφος αναγέννησης και νέα χαρά ζωής.
Μέσα στους νερολακους να τσαλαβουτώ,
να παίζω σαν μικρό παιδί, να γελώ.
Να παίρνω χρώμα και αισιοδοξία,
ενέργεια καυτή και Αγάπη αληθινή.
Να γεμίσω τις χούφτες μου με νερό,
να πλατσουρισω, να το γευτώ.
Να βάλω στο μέτωπο, στα μάγουλα, στο στόμα.
Να ρουφήξω κάθε γλυκιά σταγόνα.
Και όταν κουραστώ, να ξαποστάσω.
Να κλείσω τα μάτια, να σε ονειρευτώ.
Να πιάσω την χλόη με τα χέρια,
να την πιέσω, να την οσφριστώ.
Να κάνω την πεταλούδα, που πετά στον αιθέρα,
με του Ηλιου την φλογέρα.
Να φωνάξω δυνατά, να σκίσω τον αέρα,
να πω πόσο πολύ σε σκέφτομαι και σε αγαπώ.
Με την νέα αρχή της ημέρας και του Ήλιου την φοβέρα.
Φωτογραφία: Παύλος Παυλίδης
