Poem: Stamatina Vathi
23-4-2017
Αχ ένα αστεράκι τόσο χαμένο.
Μέσα στα φώτα της πόλης, αλαφιασμένο.
Να ζητώ λιγάκι να σπινθηροβολήσω,
να φανώ στης νύχτας το σκοτάδι,
ένα φιλί για να φωτίσω.
Και εγώ να κάθομαι εκεί δα χωρίς τόλμη,
η πολύβουη πόλη να με σκοτώνει.
Τα δυνατά της φώτα να με ζαλίζουν
και οι αντάρες του κόσμου να με αποδεκατίζουν.
Και εγώ?
Να ‘ μαι εδώ ψηλά να την αγναντεύω,
τα μυστικά της για να μαθαίνω.
Να λέω ιστορίες με λίγους δικούς μου,
να πλέκω αληθινά όνειρα με τους κολλητούς μου.
Θα φωτίσω για όλους αλλά ένα φιλί για τους εκλεκτούς μου.
Φωτογραφία: Kostas Orologas
