Ποίημα:Stamatina Vathi
1-6-2016
Ήρθες τόσο απρόσμενα, σαν κομήτης φωτεινός και ασημόλαμπρος.
Ένας θηρευτής γενναίος, ένας μαχητής ακραίος.
Πόσο ευάλωτη αισθάνομαι στην μορφή σου!!
Πανουργία στο βλέμμα σου αλλά και θλίψη.
Θα ήθελα να διαπέρασω βουνα, να ρουφήξω θάλασσες,
να γίνω ένα με τον αέρα, την βροχή, τις ηλιαχτίδες που σε αγγίζουν, να είμαι κοντά σου, να εξαϋλωθώ μαζί σου.
Να μυρίσω όλη την φυση για εσενα, να λατρέψω κάθε στιγμή μαζί σου, για εμένα.
Με ένα βήμα σου με αγκαλιάσες, με χάιδεψες με την ματιά σου.
Τόσο οικείος αλλά και τόσο φοβερος, ένας πολεμιστής,
ένας μαχητής του κακού, η ασπίδα μου και το δόρυ μου μαζί.
Κάθε γραμμούλα του κορμιού σου, κάθε συμπαγής μυς είναι φτιαγμένος για να με προστατεύει.
Κάθε δάκρυ σου για να με ημερεύει και κάθε χαμόγελό σου για να με ευχαριστεί.
Η καρδιά σου για να με αγαπάει και η ψυχή σου για να με ισορροπεί. Ανάταση και Αγάπη.
Είσαι η δύναμή μου, το γέλιο μου, η ζωή μου.
Είσαι ο πολεμιστής Ιαγουάρος μου, η μυστική μου Δύναμη.
