Ποίημα:Stamatina Vathi
22-5-2016
Δύο μάτια που θερίζουν και πόθο με γεμίζουν.
Ερωτικοί πυρπόλητες, της νύχτας εμπρηστές.
Χωρίς αυτά ένας ουρανός χωρίς αστέρια και
η καρδιά μου στην μιζέρια.
Δύο χείλη φιλήδονα στο βαθύ κόκκινο του πάθους,
με αίσθηση βελούδινη και γεύση ξεσηκωμού του βάθους.
Λατρεία στο άπειρο, έκσταση στην αφή.
Επανάσταση μυαλού και σάρκας στο ανάγλυφο κορμί.
Πρόσωπο με πρόσωπο με τις καμπύλες,
αστείρευτη θηλυκότητα και φλογερές ανατριχίλες.
Αντανάκλαση της ζωής, της φλόγας, της ανατροπής.
Καυτή λάβα η ένωση σου, λατρευτική η θύμησή σου.
Χέρια ατίθασα, με θράσσος.
Κόκκινο, μαύρο, μυστηριώδες βάθος.
Δύο λουλούδια εξωτικά, βουνά ξελογιαστικά.
Ένα κέντρο ζωής, αίσθησης διεγερτικής.
