Ποίημα: Stamatina Vathi
Μια αγκαλιά, όλη η ζωή.
Μάνα, παιδί σε απόγνωση, όλεθρος.
Μια αγκαλιά τρυφερότητας που περικλείει
όλο το είναι της, όλη την χαρά της.
Να πάνε που;
Στην ουσία δεν ξέρουν.
Ανήσυχο το μέλλον
Και ο θάνατος να τους γνέφει
Κραδαίνοντας το σπαθί του
πάνω από τους ώμους τους.
Τους διώχνει η πατρίδα τους
σε ένα ατέρμονο ταξίδι.
Να πάνε που; Στην ουσία, άγνωστο.
Νέες πατρίδες; Ποιες;
Καμιά δεν θέλει να τους αγκαλιάσει.
Μόνο η αγκαλιά της μητέρας, το μόνο λιμάνι.
Θεέ μου!!
Μην τους κατατρέχεις.
Πόσο σκληρή μπορεί να γίνει η καρδιά των ανθρώπων;!
Ψυχές σε ένα χορό καταδυνάστευσης, αγωνίας.
Το κόστος ακριβό, άραγε;
Τα διαμαντόμαυρα ματιά του σκίζουν τον ουρανό.
Ζητούν να γίνουν ένα με το θεό!
ΔΥΝΑΜΗ
Πίνακας: Σέργιος κοκκορης
